To w nich przechowywano różne substancje potrzebne do wytwarzania leków. Wykonane z ciemnego szkła chroniły zawartość butelki przed niekorzystnym działaniem światła i przedłużały trwałość przechowywanych w nich preparatów. Swój kolor szkło zawdzięcza różnym dodatkom, np. rubinowe zawierają złoto a niebieskie kobalt. Są też jasnozielone zawierające uran, które fluoryzują w ultrafiolecie. Polski farmaceuta i chemik Teodor Torosiewicz (1789-1876) odkrył, że najodpowiedniejsze do przechowywania substancji ulegających rozkładowi pod wpływem światła jest szkło oranżowe. W aptekach barwione szkło stosowano również ze względu na walory estetyczne. Kolorowa ekspozycja przyciąga wzrok i zachwyca.